Toen ik in aanraking kwam met ECIW is er eens door mij heen geschoten: Ik zou wel een boek kunnen schrijven over mijn ervaringen, over mijn weg van angst naar Liefde.

Ik ben altijd gek geweest op verhalen lezen, luisteren en kijken. Verhalen van en over echte mensen die hun ervaring deelden.

Als ook ontdekte ik dat ik altijd al allerlei gedachten en ideeën noteerde op wat ik maar in de buurt kon vinden. Zelfs in puzzelboekjes vind ik vele aantekeningen terug waar ik dan later misschien iets mee zou kunnen doen.

En tot nu toe nooit wat mee gedaan heb.

Mijn vriendin zegt al ruim 25 jaar dat ik niet kan stoppen met verhalen vertellen en adviezen geven.
En nu ook nog mijn collega Saskia Teppema mij steeds weer aanspoort te blijven schrijven, want: 'je zou er een boek over kunnen schrijven en mensen mee kunnen inspireren die ook een zelfde reis maken' .. is het idee van een boek schrijven blijven hangen in mijn hoofd. 

Bij vlagen schrijf ik hele verhalen en hele tijden ook niets. Of er echt een boek gaat komen? De wens is er zeker!